මම ඔයාට ආදරෙයි……ඒත්,

මම ඔයාට ආදරෙයි,

ඒත් ඔයා හිතන් ඉන්නේ මේ ලෝකෙ කියන්නේ සූකිරි කදු වලින් පිරුණු,
කිරි ගංගා ගලා යන තැනක් කියලා.
ඒක එහෙම නෙවෙයි කියල, කියල දෙන්න මම කොච්චර මහන්සි වුනාද….,
ඒත් ඔයා තේරුම් ගත්තේ නෑ.

ඔයා දන්නේ ඔයාගෙ කාමරේ සදලුතලයෙ ඉදන් බැලුවම පේන…
සුර ලෝකය විතරයි.
ඒත්, ඒ ලෝකයට යටින් ඉන්නේ,
ගල් බොරලු, පස්, යකඩ වලින් හැදුනු…
අනන්ත දුක් විදින මිනිස්සු…

මම ඔයාට ආදරෙයි…
ඒකයි මම ඈත්වෙලා යන්නේ,
ඔයාට කවදහරි සමහරවිට තේරෙයි මම කරේ හරිම දේ කියල…
මම ගියාම ඔයාට ගොඩාක් පාලුව, තනිකම දැනේවි..
හදවත වේදනා දෙවි..

සීත සෘතුව ඒවි….
සැඩ කුරිරු  හිම කුණාටු හමාවි,
ඔයාට උණුසුම දෙන්න, ඔයාව තුරුල් කරගන්න කෙනෙක් නැතිවේවි..
ඒත් ඊට පස්සේ වසන්තය එනවා,
සත්තයි…

ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ,
ඒ වසන්තයේ දවසක,
මම ඔයා හොයාගෙන එන්නම්,
දෙපයින් හරි,
කරමතින් හරි…..

මම හිතනව ඔයා බලාව ඉදීවි කියල…
මොකද,

ඔයත් මට ආදරේ නිසා…..